سوئیچ استکینگ یا ترانکینگ؟ تفاوت این دو تکنولوژی چیست؟

عملکرد سوئیچ‌ های اترنت در طراحی شبکه اهمیت ویژه‌ای دارد؛ چراکه بر نحوه فعالیت همه بخش‌های این شبکه ارتباطی تأثیرگذار است. به همین خاطر مدیران شبکه‌ها برای دستیابی به بالاترین سطح عملکرد ممکن است از روش‌های مختلفی در جهت بهبود عملکرد سوئیچ‌های شبکه استفاده کنند. همین مسئله همچنین باعث شده است موضوعی داغ به نام سوئیچ استکنیگ و ترانکینگ به وجود بیاید. در مطلب پیش رو قصد داریم این دو روش را به شما معرفی کرده و همچنین هر دو را در مقابل هم مقایسه کنیم.

سوئیچ استکینگ یا ترانکینگ؟ تشریح تفاوت‌ها در تعریف اصلی

سوئیچ استکینگ

سوئیچ استکینگ (Switch Stacking) درواقع به روش اتصال دو یا چند سوئیچ قابل انباشتن (Stackable) که معمولاً حداکثر تا 9 عدد است گفته می‌شود. در این روش همچنین از کابل Stack و پروتکل StackWise شرکت سیسکو استفاده می‌شود. در این حالت می‌توان به سوئیچ‌های متصل شده و اصطلاحاً استک شده به‌عنوان یک سوئیچ واحد نگاه کرد که همچنین از یک آدرس واحد IP بهره می‌برد. مدیریت استک (Stack Master) شامل همه اطلاعات ذخیره‌شده درباره فایل‌های سوئیچ استک می‌شود و همه واحد متصل را کنترل می‌کند. درصورتی‌که این Stack Switch با مشکل مواجه شد، می‌توانید آن را تعویض کنید. روش استکینگ همه مدارهای پشتی سوئیچ‌ها را به هم متصل می‌کند و بدین ترتیب ارتباط پرسرعت مدار پشتی در این واحد تازه را برقرار می‌سازد.

ترانکینگ

ترانکینگ (Trunking) از روش سوئیچ استکینگ کاملاً متفاوت است. این روش درواقع برای اجرا و مدیریت سیگنال‌های متعدد به‌صورت هم‌زمان توسعه‌یافته است. معمولاً برای طراحی بین شبکه‌ای شامل LAN (شبکه محلی)، VLAN (شبکه محلی مجازی) و WAN (شبکه مناطق وسیع) از روش ترانکینگ استفاده می‌شود. برای مثال، وقتی دو سوئیچ در 4 شبکه VLAN تقسیم‌شده و هرکدامشان دو شبکه VLAN دارند، از روش ترانکینگ در شکل این شبکه بهره گرفته می‌شود. وقتی لازم است که ارتباط در میان این 4 شبکه VLAN برقرار شود، هرکدام از سوئیچ‌ها باید یک پورت ارتباطی مخصوص به‌عنوان پورت ترانک داشته باشد تا امکان جریان داده‌ها را در میان این شبکه‌های VLAN میسر سازد. همین مثال ساده می‌تواند مفهوم ترانکینگ را به‌خوبی بیان کند. برای آشنایی بهتر به مثال تصویری در ادامه نگاه کنید.

سوئیچ استکینگ در مقابل ترانکینگ؛ مقایسه پارامتری

سوئیچ استکینگ و ترانکینگ دو تکنولوژی مجزا در مدیریت شبکه هستند؛ اما تفاوت اصلی آن‌ها در چیست؟

ملزومات پیکربندی

به‌طورکلی می‌توان گفت که همه سوئیچ‌های شبکه الزاماً از تکنولوژی استکینگ پشتیبانی نمی‌کنند. سوئیچ‌هایی با قابلیت انباشتن و استکینگ حتماً باید از یک برند و سازنده باشند تا بتوانید آن‌ها را با تکنولوژی استکینگ با یکدیگر متصل سازید. اولین سوئیچ‌های استکبل سری Catalyst 3750 از شرکت سیسکو بودند؛ اما حالا بسیاری از سازندگان ازجمله FS قادر هستند چنین سوئیچ‌هایی را تولید و عرضه کنند. دو سوئیچ استکبل S3800-24TS4 24-port stackable managed switch و S3800-24F4S 24-port stackable SFP Switch از بهترین سوئیچ‌های مقرون‌به‌صرفه برای ایجاد شبکه‌های شرکتی به شمار می‌روند.

از طرف دیگر، ترانکینگ کاملاً از استکینگ متفاوت است. اغلب سوئیچ‌های شبکه موجود در بازار از تکنولوژی ترانکینگ پشتیبانی می‌کنند و می‌توانید مطمئن باشید که به کمک آن‌ها قادر خواهید بود میان شبکه‌های VLAN مختلف ارتباط برقرار کنید. ملزومات دیگری برای اجرای ارتباط به کمک تکنولوژی ترانکینگ وجود ندارد.

هزینه

سوئیچ‌های مخصوص استکینگ معمولاً از سایر سوئیچ‌های رایج گران‌تر هستند. برخی از این سوئیچ‌های مخصوص به کابل‌های ارتباطی و ماژول‌های بیشتری نیاز دارند و همین موضوع ممکن است در برآورد هزینه پروژه درزمینهٔ خرید تجهیزات تأثیر چشمگیری بگذارد. البته برخی از سوئیچ‌های استکینگ دارای پورت‌های ارتباطی پیش‌فرض مخصوص هستند و به شما در خرید تجهیزات کمک می‌کنند تا ماژول‌های اضافه نخرید. سوئیچ‌های سری گیگا بیت برند FS که پیش‌تر به آن‌ها اشاره کردیم، از همین نوع سوئیچ‌های مقرون‌به‌صرفه و مناسب هستند که قیمتشان هم حدوداً کمتر از 500 دلار می‌شود.

عملکرد

وقتی سوئیچ‌ها به روش استکینگ به یکدیگر متصل شدند، ازنظر منطقی به شکل واحد درمی‌آیند و مانند یک سوئیچ واحد هم عمل می‌کنند. بدین ترتیب واحد استکینگ که از دو تا نه سوئیچ را شامل می‌شود، به یک سوئیچ یکتا تبدیل خواهد شد. حالا دیگر تنها یک رابط کاربری برای مدیریت وجود خواهد داشت و کاربران شبکه باید با همین رابط واحد کار کنند. این روش درنتیجه می‌تواند روند مدیریت شبکه را برای کاربران تسهیل کند؛ تعداد پورت‌های ارتباطی در دسترس را افزایش دهد و به‌طور هم‌زمان پهنای باند بیشتری را فراهم آورد.

تکنولوژی ترانکینگ بر مبنای تکنولوژی لایه دوم عمل می‌کند. یک هدر 4 بایتی به هرکدام از بسته‌ها (Packet) که اولین سوئیچ را ترک می‌کند، اضافه می‌شود و زمانی که بسته وارد سوئیچ دوم شد، از آن حذف می‌شود. این توضیح ساده می‌تواند سازوکار ترانکینگ را تشریح کند. این تکنولوژی می‌تواند در زمان برقراری ارتباط میان دو یا چند شبکه VLAN الزام پیکربندی و تنظیم پورت‌ها را از بین ببرد. علاوه بر این مورد، LAG یا پروتکل تجمیع لینک راهکاری در تکنولوژی ترانکینگ است که از لینک‌ها در مقابل پیغام خطا محافظت می‌کند.

نتیجه‌گیری

سوئیچ استکینگ و ترانکینگ درواقع دو مفهوم کاملاً متفاوت و مجزا هستند؛ هرچند که هر دو به بیانی ساده در مدیریت شبکه به‌کاربرده می‌شوند. انتخاب میان این دو تکنولوژی برقراری ارتباط به ملزومات و خواسته‌های کاربران وابسته است. اگر پورت‌های متعدد و همچنین سرعت‌بالا برایتان اهمیت بیشتری دارد، به استکینگ بیشتر فکر کنید. اگر این معیارها در اولویت شما نیستند، ترانکینگ هم می‌تواند گزینه مناسبی برایتان باشد.